Gastcolumn door Mirte Damen; Torres Blues

Gastcolumn door Mirte Damen - De vastelaovond (carnaval) is in Venlo begonnen in rouw. Één van de grootste VVV supporters uit Montfoort is niet meer. Torres Blues. Zelfs op de site van VVV-Venlo staat het bericht. Torres Blues overleden! Nou Torres ook al zal je daar zelf niet meer juichen in de Koel (het stadion van VVV), daar zal je lied altijd blijven klinken en ben jij er dus voor altijd bij.

Ik denk gelijk ook aan zijn 3 zoons die samen muziek maakten met hun papa. Torres Blues en The Brothers op het Akoestival in Woerden. En daar de vrolijkheid brachten. Voor hen is hun vader heen gegaan. Voor anderen die leuke broer / schoonbroer, en die lieve opa, die hele goede vriend, goede kennis of die vrolijke muzikant. Ja één van onze vrolijkste straatmuzikanten die in Woerden optrad is niet meer.

In vele stadjes kon je ze vinden en vaak ook in Woerden. Waar ik hem samen met Oeke Baas zag spelen en zitten op de hoek van Rijnstraat / Kerkstraat. Zelf bleef ik altijd heerlijk op een afstandje staan om te kijken wat er gebeurde. En wat gebeurde er veel! Zij brachten gezelligheid, gekkigheid, vrolijkheid in de Rijnstraat van Woerden. Het was muzikaal straattheater. Zij gaven de straat de klank die het nodig had en die het verdiende. En altijd met heel veel liefde en een grote glimlach. Het was meer dan muziek maken alleen. Met hart en ziel toverden zij verwondering bij mensen op hun gezicht en voelde je de rivier (de oude Rijn) die er niet meer is toch keihard stromen. Stromen van muziek en van alles wat erbij hoorde.

Helaas kwam deze stroom zo onverwacht tot stilstand toen hij afgelopen weekend weggleed vanuit zijn droom zo naar het eeuwige. En als de hemel bestaat dan is hij daar ontvangen met een groot applaus en speelt hij nu zijn liedjes daar. Bijkomstigheid is dat Petrus wellicht nu bekeerd is tot groot VVV fan. En Torres.. Torres is veranderd in pure inspiratie voor degene die het nodig heeft.

Ik hoop niet dat het nu stil wordt in de vele straten waar zij speelden. Ik hoop nu niet dat het stijf wordt in de straten. Ik hoop niet dat het kil wordt in de straten. Ik hoop niet dat de muziek niet meer zal klinken. Ik hoop echt dat je door gaat Oeke Baas en dat er iemand op jouw pad komt, zodat jij dit in je volle kracht met je vrolijkheid mag en zal doorzetten. Waar jullie samen met passie aan zijn begonnen ga jij nu verder. Dat de rivier maar weer echt mag gaan stromen, een rivier vol met muziek. Laat de Rijngracht maar komen. En of je dat nou over het water hoort of door de straat, laat je stem maar zingen en je gitaar klinken.

En ik snap heel goed dat door het overlijden van Torres Blues heel veel mensen letterlijk de blues hebben gekregen. Maar is dat wel de bedoeling? Voor iemand die zo veel positiviteit, vrolijkheid en plezier gaf maar ook had in het leven, met hetgeen hij deed, lief had en bracht. Natuurlijk heeft rouwen tijd en ruimte nodig. Don’t get me wrong. Logisch dat nu iedereen door Torres zijn of haar blues heeft! Dank voor de positiviteit, de vrolijkheid en de muziek!!! Dank je wel en dag meneer van den Helder, dag Torres Blues!!

Deze column is geschreven door Mirte Damen voor de https://www.woerdensecourant.nl/