In haar edelatelier combineert zij alles wat met haar creatieve leven heeft te maken. Zij is al 28 jaar lang edelsmid, waarvan de laatste 10 jaar aan de Bolwaterstraat in Venlo.
Zij maakt daar haar sieraden, ze overlegt met mensen die een sieraad willen hoe het ontwerp er uit komt te zien, welk materiaal er gebruikt gaat worden en soms ook een gesprek over de betekenis of symboliek van het sieraad. Ze geeft workshops voor kleine groepen o.a. met zilverklei en weet ondertussen enthousiast te vertellen over hoe het is om samen met 40 anderen ondernemer te worden in Q4, waarvan er helaas nog een handje vol over zijn.
Op 26 april viert zij haar tienjarig bestaan en je mag wel zeggen, dat dit pad niet over rozen is gegaan. De plannen in deze aanvankelijke kunstenaars wijk zijn nog al veranderd in de loop van de tijd.
De gemeente heeft de bestemming van de wijk nu veranderd in een woonwijkbestemming en is van plan van deze wijk een juppenwijk te maken, zoals dat in Amsterdam met de Jordaan is gebeurd. De bouw en verkoop van dit soort woningen is al in een vergevorderd stadium.
Als je aan komt lopen in de Bolwaterstaart bij het edelatelier van Ine valt eerst een verhoogde tafel met krukken buiten op, door de gemeente neergezet en bedoeld als uitnodiging voor iedereen die langs komt om te gaan zitten en te chillen. Voor Ine maakt het geen verschil wie er zit of welke nationaliteit, want dat is nu juist de bedoeling van deze wijk. Wel is voorwaarde dat iedereen met respect zich gedraagt en de veiligheid en geborgenheid van deze wijk niet in gevaar brengt.
Binnengekomen komen we in gesprek met Ine, die in alle rust heeft plaats genomen op een gemakkelijke leunstoel en in alle eenvoud haar verhaal vertelt. Ze is niet behangen met sieraden, draagt ze zelfs weinig, maar om toch enigszins reclame te maken draagt zij een alleen een ketting, met een mooi zilver slot.
Ine is gefascineerd door maasstenen. Zij zag een combinatie van de bewerking van edelmetalen, zoals zij geleerd had die te bewerken in haar opleiding in Schoonhoven met verwerking in goud of zilver van maasstenen . Ine heeft de fascinatie voor water meegekregen van haar ouders. Al jong voer zij al kanoënd met haar ouders en broer de Maas af en daar bleef het niet bij. Kilometers heeft zij afgelegd en is volkomen gewend aan het idee dat elk dorp of stad vanaf het water er gewoon anders uit ziet. Iets dat voor mij nog steeds weer een verrassing is.
Al varend werd zij door de stenen die in de oertijd hun vorm hadden gekregen geïnspireerd en dat leidde tot vele mooie kunstwerkjes, die onder haar handen vorm kregen en een meerwaarde moesten gaan zijn voor de drager van het sieraad. Het moest in de vorm en uitvoering de persoonlijkheid versterken. In de winkel liggen in de etalage prachtige voorbeelden van haar manier van werken.
Verder rondkijkend in de winkel valt mijn oog op een bokaal. Hieraan blijkt een verhaal vast te zitten.?Ine:
In het kader van internationale vrouwendag wordt er in Venlo jaarlijks een titel toegekend aan een “Voorname Vrouw” uit Venlo, die met passie en doorzettingsvermogen bergen werk verzet om de positie van vrouwen te versterken en vrouwen te inspireren. Mariet Verberkt was jaren geleden de initiatiefneemster hiertoe. Zij is enige jaren geleden helaas overleden, maar haar inzet wordt op deze manier jaarlijks herdacht. De “Voorname Vrouw” die de bokaal ontvangt, ontvangt tevens een zilveren collier met 9 gerolde vuurstenen uit de Maas.
De bokaal wordt jaarlijks doorgegeven en de voorname vrouw ontvangt tevens de bijbehorende ketting.
De vorm en symboliek van de bokaal: deze zou je kunnen vergelijken met een beker die sportelftallen ontvangen bij het neerzetten van een prestatie. Maar omdat de opdracht in deze bestemd was voor een vrouw werd het geen overwinningsbeker maar een bokaal. Een bokaal die gevormd wordt door staande vurige vrouwentongen met aan de basis een geopende oesterschelp. De tongen vormen een symboliek voor het spreek/stemrecht voor vrouwen. De oesterschelp is de opbergplaats voor het sieraad dat hoort bij deze onderscheiding.
Een prachtig initiatief, dat eervol is voor de gekozen vrouw om dit een jaar lang een eervolle plaats in haar huis te geven. Dit jaar was het de beurt aan Ine Hendricks, fractievoorzitter van Groen Links. Zij ontvangt tevens als herinnering aan deze onderscheiding een hanger, ook gemaakt door Ineke.
Dan nog even vooruitkijken samen met Ine. Want als je de eerste tien jaar in Q4 heb volgemaakt, smaakt dat vast naar meer. Ine bevestigt dit en heeft de wens om samen met de ondernemers die ook al jaren proberen inspirerende ondernemers te zijn en zich met elkaar verbonden te blijven voelen en de sfeer van vrijheid en kunstenaarschap ook de komende vijf jaar samen vorm te kunnen geven in haar geliefde Q4.
Interview: Madeleine de Werd
Fotograaf: Inna Mazur
(C) Venlo Nieuws maart 2016