De Telefoongids verschijnt in 2018 voor de laatste keer op papier. Gisteren zijn ze in de gemeente gestart met de verspreiding van de allerlaatste telefoongids. Het boek wordt sinds 1881 uitgegeven, maar het “is niet meer vol te houden een boek zo breed gratis te verspreiden.”
DTG is al jaren niet meer verplicht de papieren gids uit te brengen, maar besloot in 2014 samen met het ministerie van Economische Zaken nog een aantal jaar door te gaan met de service. Nu blijkt dat het overgrote deel van de Nederlanders telefoonnummers online opzoekt, wil de uitgever de overstap naar internet compleet maken.
Ouderen in de gemeente Venlo vinden het jammer dat het telefoonboek definitief verdwijnt. Zij hechten nog veel waarde aan een papierengids.
Ouderen een cursus aanbieden
DTG gaat samen met SeniorWeb cursussen aanbieden om gebruikers van de gids, voornamelijk ouderen, te helpen de overstap naar online te maken. De cursus kost tussen de 5 en 10 euro.
In 2008 ging de Telefoongids samen met de Gouden Gids, die nu dus ook verdwijnt op papier. Er worden dit jaar nog ongeveer drie miljoen gidsen uitgebracht, op het hoogtepunt, zo’n 10 jaar geleden, lag dit aantal rond de zeven miljoen.
Achtergrond informatie
In 1881 werd het eerste Nederlandse telefoonboek gedrukt, vijf jaar nadat Alexander Graham Bell patent op de telefoon had aangevraagd. De gids, met slechts 49 adressen en telefoonnummers, werd niet huis-aan-huis verspreid, maar lag ter inzage bij de telefooncentrale.
In 1913 had Nederland 75.000 telefoonaansluitingen en de landelijke telefoongids kon op het postkantoor worden ingezien.
Toen Nederland in 45 bestuurlijke regio’s werd opgedeeld, besloot de PTT regionale telefoonboeken te maken. In de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw was bijna iedereen in Nederland kosteloos in het telefoonboek op te zoeken.
Reclame van de Goudengids in de jaren ’90.
