DE WENSPUT
Geen kinderen of heel moeilijk zei mijn gynaecologe!
Daar stond ik dan, amper 20 jaar oud en nog helemaal niet bezig met wel of geen kinderen.
Als ik graag aan kinderen wilde beginnen moest ik aan een behandeling met hormonen denken.
Maar ja ik wist wel waar ik aan toe was, dacht ik.
Zo,n zes jaar later was ik verrassend in verwachting, niet gepland maar vooral zonder van alles ervoor te moeten doen. Eigenlijk was het niet de bedoeling maar ik was dolgelukkig.
Ik was net begonnen aan een nieuwe relatie en wij wilden dol graag reizen en eerst genieten.
Alle plannen moesten omgegooid worden. Het was niet erg – in tegendeel.
Dit is immers het grootste cadeau van mijn leven, dacht ik.
Mijn liefde voor dit meisje was zo groot dat ik volledig tevreden was.
Weer zes jaar later gingen wij op vakantie naar het toenmalige Joegoslavië.Tijdens deze vakantie gingen wij ook naar de Postojna Grotten in Istrië, een bezoek meer dan waard. Onze dochter van toen 5 jaar ging ook mee. Een wensput trok haar aandacht door het glinsteren van al die wensmunten op de grond van de put. Natuurlijk wilde ze er alles over weten. Nadat ze hoorde dat je met het gooien van een munt een wens mocht doen vroeg ze of ze ook een munt in de put mocht gooien want ze had ook een wens. Ik legde haar nog uit, dat ze haar wens geheim moest houden anders ging de wens niet in vervulling. Ze knikte ijverig dat ze het begreep maar kon het geheim toch niet lang voor zich houden. Haar grote wens was een broertje of zusje erbij !
Nu was ik al langer dan een jaar gestopt met de pil. Zwanger zou ik toch niet meer worden. De eerste zwangerschap was gewoon een cadeau en ik kon me ook helemaal niet voorstellen dat je een tweede kind net zo lief kon hebben.
Weer tehuis aangekomen ging ik vrij snel naar mijn huisarts want ik voelde me tijdens de hele vakantie niet fit en ongekend moe. Bovendien was er een kleine stem in mij die ik niet kon negeren.
En ja, jullie raden het al, ik was weer in verwachting. De wens van mijn dochter was uitgekomen of zou zeven maanden later uitkomen. Zij was ervan overtuigd dat de geboorte van onze tweede dochter het gevolg van haar wens bij de wensput was. Dit hebben wij maar jaren zo gehouden, zo gelukkig was ze bij deze gedachte. De gelukkigste voelde ik mee. Een tweede grote cadeau in mijn leven! Ook met het “evenveel van houden” kwam het helemaal goed!
Een nog steeds gelukkige moeder, ondertussen meervoudige oma.
